Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2018
Από το Λευκοχώρι στη Στεμνίτσα. 30 χιλιόμετρα.
Μετά από βαθύ ύπνο ξυπνώ ανανεωμένος. Μετά το γεύμα μαζεύω τα πράγματα και βγαίνω στο δρόμο νωρίς. Ο ήλιος μόλις έχει βγει. Αυτό το πρωινό είναι καταπληκτικό. Ο δρόμος με φέρνει μέσα στο καταπράσινο δάσος στη διαδρομή προς τα Λαγκάδια. Ο πρώτος ήλιος της ημέρας φιλτράρεται μέσα από το δάσος. Η διαδρομή αυτή είναι από τις ομορφότερες διαδρομές που υπάρχουν στην Ελλάδα. Κάνω μία στάση σε μια πηγή που ονομάζεται “Τρεις Βρύσες”. Συναντώ μία ομάδα μοτοσυκλετιστών. Έχουν έρθει ξανά στη διαδρομή αυτή, και σχεδίασαν έτσι το ταξίδι ώστε τη συγκεκριμένη ώρα να βρεθούν στη συγκεκριμένη διαδρομή.
Καθώς σήμερα πρόκειται να περάσω από ιδιαίτερα όμορφα μέρη, πράγμα που γνωρίζω επειδή έχω περάσει τη διαδρομή με ποδήλατο πριν από πολλά χρόνια, αποφασίζω να αποβάλω τελείως κάθε βιασύνη, αδιαφορώντας για την απόσταση που θα καλύψω. Θελω να κάνω την ημέρα μου μία από τις ιδιαίτερες του ταξιδιού αυτού, του οποίου ο κύριος στόχος είναι εξ αρχής η ξεκούραση. Οπωσδήποτε σε κάθε ταξίδι, αναλόγως με τα μέρη από όπου διέρχεσαι, θα υπάρξουν μέρες που το περιβάλλον δεν θα έχει ενδιαφέρον, θα υπάρξουν όμως και μέρες που σε προκαλούν να ξεχάσεις το χρόνο και να απολαύσεις στο έπακρο όλα όσα ζεις. Η σημερινή μέρα θα αποδειχτεί μία τέτοια ιδιαίτερη μέρα - αλλά και πολλές άλλες μέρες σε αυτό το ταξίδι θα αποδειχτούν παρόμοιες.
Μετά τα Λαγκάδια, ένα από τα πιο όμορφα χωριά της Ελλάδας, ο δρόμος ανεβαίνει μέχρι τα 1120 μέτρα ψηλά και πρόκειται να πέσει για λίγο μέχρι μία τοποθεσία που αναφέρεται σε έναν από τους χάρτες μου ως “πηγές του Λούσιου” ποταμού. Κοντά στο διάσελο σταματώ για μια μικρή στάση σε ένα κτήμα με καρυδιές, και η στάση εξελίσσεται σε ένα σχεδόν κανονικό γεύμα με κύριο στοιχείο του μενού τα ωραία καρύδια. Αφού αρχίσει η κατηφόρα, σε λίγο βρίσκομαι σε ένα σημείο με ψηλά πλατάνια, μια μικρή όαση, με ένα εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής σε ένα μέρος που με προκαλεί για μία ακόμα στάση. Σε αυτά τα ωραία ορεινά τοπία δεν ξέρεις τι να πρωτοαπολαύσεις.
Η εκκλησία χτίστηκε ακριβώς επάνω στην πηγή. Το νερό βγαίνει ακριβώς κάτω από τον τοίχο της εκκλησίας! Η τοποθεσία είναι εξαιρετική και με την παρουσία του νερού, μάλλον δεν θα έχω άδικο να πιθανολογήσω ότι η εκκλησία χτίστηκε στη θέση παλαιότερου ιερού.
Το περιβάλλον λοιπόν είναι εξαιρετικό, ο καιρός είναι εξαιρετικός, το νερό είναι εξαιρετικό. Έχοντας αποβάλει τελείως κάθε υποψία βιασύνης, αποφασίζω να κάνω ένα καλό λούσιμο με αυτό το νερό. Το νερό είναι κρυστάλλινο και πολύ κρύο. Μέσα σε δεκαπέντε λεπτά έχω ζεστάνει μια ικανή ποσότητα νερού με το γκαζάκι του μαγειρέματος. Το λούσιμο βεβαίως θα γίνει με δικό μου σαπούνι, σπιτικό σαπούνι ελαιολάδου που φτιάχνουμε κάθε χρόνο στο σπίτι. Για το ταξίδι μου πήρα μαζί μου μία πλάκα σαπουνιού και το χρησιμοποιώ για όλα, δηλ. πλύσιμο σώματος και ρούχων. Στις πρώτες προϋποθέσεις ενός θεραπευτικού ταξιδιού περιλαμβάνονται η καθαριότητα και η υγιεινή. Ο συνδυασμός του λευκού σαπουνιού με το νερό αυτό αποδεικνύεται τέλειος. Στην πεντακάθαρη ατμόσφαιρα δεν χρειάζομαι πετσέτα, απλώς στεγνώνω σε πέντε-δέκα λεπτά στον ευχάριστο ήλιο. Θα δοκιμάσω να πλύνω κάλτσες με το νερό αυτό. Οι λευκές κάλτσες γίνονται κατάλευκες σαν το χιόνι σε δύο μόλις λεπτά της ώρας, όχι με ζεστό αλλά με κρύο νερό! Αυτά τα βουνίσια νερά είναι καταπληκτικά. Η αίσθηση που αφήνουν επάνω στο σώμα σού μένει αξέχαστη.
Σήμερα είναι η 12η ημέρα από την ημέρα που έφυγα από το σπίτι μου. Αυτό το χρονικό διάστημα είναι αρκετό για να αρχίσεις να παρατηρείς τα πρώτα αποτελέσματα της διαβίωσης στην ελληνική φύση, και στο σώμα σου και στο μυαλό σου. Διάφορες ενοχλήσεις όπως πονάκια, δυσκαμψίες, πιασίματα κλπ. υποχωρούν ή εξαφανίζονται. Το σώμα εργάζεται όλη μέρα χωρίς κανένα πρόβλημα ή αίσθηση κόπωσης. Ακόμη και στην έντονη σωματική προσπάθεια παύεις να λαχανιάζεις και νιώθεις ότι τα πνευμόνια σου με μικρότερες ανάσες γεμίζουν περισσότερο. Τα ούρα και τα κόπρανα δεν μυρίζουν άσχημα. Νιώθεις τα μάτια σου ξεκούραστα, την ημέρα έχουν λιγότερη φωτοφοβία στον ήλιο, ενώ τη νύχτα μπορείς να βλέπεις καλύτερα στο ελάχιστο φως του περιβάλλοντος. Νιώθεις το σώμα πιο εύκαμπτο και πιο δυνατό, με μεγαλύτερη δύναμη και με μεγαλύτερη αντοχή. Το φαγητό σε “πιάνει" περισσότερο, το πιο απλό φαγητό φαίνεται πολύ νόστιμο και σε ικανοποιεί και σού δίνει πολλή δύναμη. Οι αισθήσεις γίνονται πιο ευαίσθητες, η όσφρηση δουλεύει συνεχώς και προσλαμβάνει τις άπειρες μυρωδιές της φύσης χωρίς να μπουκώνει, ενώ η γεύση γίνεται πιο λεπτή και αντλείς γευστική απόλαυση από τις πιο απλές τροφές χωρίς την ανάγκη για καρυκεύματα και έντονες τεχνητές γεύσεις. Ο ύπνος γίνεται βαθύς και άκρως ανανεωτικός. Κάθε αίσθηση κόπωσης εξαφανίζεται και νιώθεις όρεξη να κάνεις ο,τιδήποτε. Αλλά και η ψυχολογία σου ανανεώνεται, τίποτα δεν σε ενοχλεί, νιώθεις ικανοποίηση ακόμα και από τα πιο ασήμαντα πράγματα, νιώθεις ήρεμος, κάνεις θετικές σκέψεις, η μνήμη και το μυαλό δουλεύει ξυράφι. Όλη σου η ύπαρξη πλημμυρίζει από μία αίσθηση δύναμης, ευεξίας, ευχαρίστησης και ικανοποίησης.
Ο δρόμος θα με φέρει πλάι στη ροή του Λούσιου προς Καρκαλού και Δημητσάνα. Με ξεκάθαρη διάθεση αναψυχής σήμερα, κυλώ χαλαρά στα οροπέδια απολαμβάνοντας τα έλατα και το απόγευμα.
Έπρεπε να το δω και αυτό. Δηλαδή για να το καταλάβω, τα αποσιωπητικά σημαίνουν ότι το γνωστό λάθος του ταβερνιάρη εδώ αντιστρέφεται και δεν γίνεται προς τα πάνω αλλά προς τα κάτω, ή μήπως ισχύει το ανάποδο;
Μεγάλα θροφαντά καλοκαιρινά μαρούλια. Στο επόμενο γεύμα ο τόνος θα είναι... φρέσκια πράσινη σαλάτα.
Η μερσεντές του δάσους.
Η Δημητσάνα, άλλο ένα από τα ομορφότερα χωριά, σε μία εξαιρετική τοποθεσία, απαιτεί μία βόλτα στα πέτρινα σοκάκια.
Η χαλαρή σημερινή διαδρομή θα ολοκληρωθεί κάπου κοντά στη διασταύρωση για Ζιγοβίστι. Ο καιρός εξακολουθεί να είναι υπέροχος και θα στήσω τη σκηνή μου κάτω από τον καθαρό ουρανό, για να απολαύσω μία καταλυτική ησυχία, μία μοναδική αστροφεγγιά χωρίς καμία φωτορύπανση, και μεταξύ άλλων πολλών και μία φρέσκια πράσινη σαλάτα.
> Επόμενο
Από το Λευκοχώρι στη Στεμνίτσα. 30 χιλιόμετρα.
Μετά από βαθύ ύπνο ξυπνώ ανανεωμένος. Μετά το γεύμα μαζεύω τα πράγματα και βγαίνω στο δρόμο νωρίς. Ο ήλιος μόλις έχει βγει. Αυτό το πρωινό είναι καταπληκτικό. Ο δρόμος με φέρνει μέσα στο καταπράσινο δάσος στη διαδρομή προς τα Λαγκάδια. Ο πρώτος ήλιος της ημέρας φιλτράρεται μέσα από το δάσος. Η διαδρομή αυτή είναι από τις ομορφότερες διαδρομές που υπάρχουν στην Ελλάδα. Κάνω μία στάση σε μια πηγή που ονομάζεται “Τρεις Βρύσες”. Συναντώ μία ομάδα μοτοσυκλετιστών. Έχουν έρθει ξανά στη διαδρομή αυτή, και σχεδίασαν έτσι το ταξίδι ώστε τη συγκεκριμένη ώρα να βρεθούν στη συγκεκριμένη διαδρομή.
Καθώς σήμερα πρόκειται να περάσω από ιδιαίτερα όμορφα μέρη, πράγμα που γνωρίζω επειδή έχω περάσει τη διαδρομή με ποδήλατο πριν από πολλά χρόνια, αποφασίζω να αποβάλω τελείως κάθε βιασύνη, αδιαφορώντας για την απόσταση που θα καλύψω. Θελω να κάνω την ημέρα μου μία από τις ιδιαίτερες του ταξιδιού αυτού, του οποίου ο κύριος στόχος είναι εξ αρχής η ξεκούραση. Οπωσδήποτε σε κάθε ταξίδι, αναλόγως με τα μέρη από όπου διέρχεσαι, θα υπάρξουν μέρες που το περιβάλλον δεν θα έχει ενδιαφέρον, θα υπάρξουν όμως και μέρες που σε προκαλούν να ξεχάσεις το χρόνο και να απολαύσεις στο έπακρο όλα όσα ζεις. Η σημερινή μέρα θα αποδειχτεί μία τέτοια ιδιαίτερη μέρα - αλλά και πολλές άλλες μέρες σε αυτό το ταξίδι θα αποδειχτούν παρόμοιες.
Μετά τα Λαγκάδια, ένα από τα πιο όμορφα χωριά της Ελλάδας, ο δρόμος ανεβαίνει μέχρι τα 1120 μέτρα ψηλά και πρόκειται να πέσει για λίγο μέχρι μία τοποθεσία που αναφέρεται σε έναν από τους χάρτες μου ως “πηγές του Λούσιου” ποταμού. Κοντά στο διάσελο σταματώ για μια μικρή στάση σε ένα κτήμα με καρυδιές, και η στάση εξελίσσεται σε ένα σχεδόν κανονικό γεύμα με κύριο στοιχείο του μενού τα ωραία καρύδια. Αφού αρχίσει η κατηφόρα, σε λίγο βρίσκομαι σε ένα σημείο με ψηλά πλατάνια, μια μικρή όαση, με ένα εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής σε ένα μέρος που με προκαλεί για μία ακόμα στάση. Σε αυτά τα ωραία ορεινά τοπία δεν ξέρεις τι να πρωτοαπολαύσεις.
Το περιβάλλον λοιπόν είναι εξαιρετικό, ο καιρός είναι εξαιρετικός, το νερό είναι εξαιρετικό. Έχοντας αποβάλει τελείως κάθε υποψία βιασύνης, αποφασίζω να κάνω ένα καλό λούσιμο με αυτό το νερό. Το νερό είναι κρυστάλλινο και πολύ κρύο. Μέσα σε δεκαπέντε λεπτά έχω ζεστάνει μια ικανή ποσότητα νερού με το γκαζάκι του μαγειρέματος. Το λούσιμο βεβαίως θα γίνει με δικό μου σαπούνι, σπιτικό σαπούνι ελαιολάδου που φτιάχνουμε κάθε χρόνο στο σπίτι. Για το ταξίδι μου πήρα μαζί μου μία πλάκα σαπουνιού και το χρησιμοποιώ για όλα, δηλ. πλύσιμο σώματος και ρούχων. Στις πρώτες προϋποθέσεις ενός θεραπευτικού ταξιδιού περιλαμβάνονται η καθαριότητα και η υγιεινή. Ο συνδυασμός του λευκού σαπουνιού με το νερό αυτό αποδεικνύεται τέλειος. Στην πεντακάθαρη ατμόσφαιρα δεν χρειάζομαι πετσέτα, απλώς στεγνώνω σε πέντε-δέκα λεπτά στον ευχάριστο ήλιο. Θα δοκιμάσω να πλύνω κάλτσες με το νερό αυτό. Οι λευκές κάλτσες γίνονται κατάλευκες σαν το χιόνι σε δύο μόλις λεπτά της ώρας, όχι με ζεστό αλλά με κρύο νερό! Αυτά τα βουνίσια νερά είναι καταπληκτικά. Η αίσθηση που αφήνουν επάνω στο σώμα σού μένει αξέχαστη.
Σήμερα είναι η 12η ημέρα από την ημέρα που έφυγα από το σπίτι μου. Αυτό το χρονικό διάστημα είναι αρκετό για να αρχίσεις να παρατηρείς τα πρώτα αποτελέσματα της διαβίωσης στην ελληνική φύση, και στο σώμα σου και στο μυαλό σου. Διάφορες ενοχλήσεις όπως πονάκια, δυσκαμψίες, πιασίματα κλπ. υποχωρούν ή εξαφανίζονται. Το σώμα εργάζεται όλη μέρα χωρίς κανένα πρόβλημα ή αίσθηση κόπωσης. Ακόμη και στην έντονη σωματική προσπάθεια παύεις να λαχανιάζεις και νιώθεις ότι τα πνευμόνια σου με μικρότερες ανάσες γεμίζουν περισσότερο. Τα ούρα και τα κόπρανα δεν μυρίζουν άσχημα. Νιώθεις τα μάτια σου ξεκούραστα, την ημέρα έχουν λιγότερη φωτοφοβία στον ήλιο, ενώ τη νύχτα μπορείς να βλέπεις καλύτερα στο ελάχιστο φως του περιβάλλοντος. Νιώθεις το σώμα πιο εύκαμπτο και πιο δυνατό, με μεγαλύτερη δύναμη και με μεγαλύτερη αντοχή. Το φαγητό σε “πιάνει" περισσότερο, το πιο απλό φαγητό φαίνεται πολύ νόστιμο και σε ικανοποιεί και σού δίνει πολλή δύναμη. Οι αισθήσεις γίνονται πιο ευαίσθητες, η όσφρηση δουλεύει συνεχώς και προσλαμβάνει τις άπειρες μυρωδιές της φύσης χωρίς να μπουκώνει, ενώ η γεύση γίνεται πιο λεπτή και αντλείς γευστική απόλαυση από τις πιο απλές τροφές χωρίς την ανάγκη για καρυκεύματα και έντονες τεχνητές γεύσεις. Ο ύπνος γίνεται βαθύς και άκρως ανανεωτικός. Κάθε αίσθηση κόπωσης εξαφανίζεται και νιώθεις όρεξη να κάνεις ο,τιδήποτε. Αλλά και η ψυχολογία σου ανανεώνεται, τίποτα δεν σε ενοχλεί, νιώθεις ικανοποίηση ακόμα και από τα πιο ασήμαντα πράγματα, νιώθεις ήρεμος, κάνεις θετικές σκέψεις, η μνήμη και το μυαλό δουλεύει ξυράφι. Όλη σου η ύπαρξη πλημμυρίζει από μία αίσθηση δύναμης, ευεξίας, ευχαρίστησης και ικανοποίησης.
Ο δρόμος θα με φέρει πλάι στη ροή του Λούσιου προς Καρκαλού και Δημητσάνα. Με ξεκάθαρη διάθεση αναψυχής σήμερα, κυλώ χαλαρά στα οροπέδια απολαμβάνοντας τα έλατα και το απόγευμα.
Η Δημητσάνα, άλλο ένα από τα ομορφότερα χωριά, σε μία εξαιρετική τοποθεσία, απαιτεί μία βόλτα στα πέτρινα σοκάκια.
Η χαλαρή σημερινή διαδρομή θα ολοκληρωθεί κάπου κοντά στη διασταύρωση για Ζιγοβίστι. Ο καιρός εξακολουθεί να είναι υπέροχος και θα στήσω τη σκηνή μου κάτω από τον καθαρό ουρανό, για να απολαύσω μία καταλυτική ησυχία, μία μοναδική αστροφεγγιά χωρίς καμία φωτορύπανση, και μεταξύ άλλων πολλών και μία φρέσκια πράσινη σαλάτα.
> Επόμενο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου