Παρασκευή 30 Αυγούστου - Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2018
Από την πατρίδα μου μέχρι το Αίγιο
Συνολική απόσταση: 377 χλμ.
Θα χρειαστώ τέσσερις περίπου ημέρες μέχρι να προσεγγίσω το σημείο της εισόδου μου στην κεντρική Πελοπόννησο, το Αίγιο. Αυτό το διάστημα είναι για μένα κάτι πολύ ευχάριστο, κάτι που γνωρίζω καλά, έχοντας ταξιδέψει πολλές φορές για χρόνια με ποδήλατο στην Ελλάδα. Είναι μία εισαγωγή στον τρόπο ζωής του ταξιδιού με ποδήλατο. Απλώς απολαμβάνω το ταξίδι. Τον υπέροχο καιρό, την φύση, το ελεύθερο περιβάλλον, όλα εκείνα που προσφέρει αυτή η χώρα σε όποιον έχει μάτια και αυτιά. Η Ελλάδα είναι μία χώρα που ποτέ δεν θα σε απογοητεύσει όπου και να πας, οπουδήποτε και οποτεδήποτε.
Το ταξίδι με το ποδήλατο έχει ως ιδιαίτερο χρακτηριστικό την έκθεση στα στοιχεία, πράγμα που σημαίνει ότι όλα εξαρτώνται από τον καιρό. Εάν ο καιρός είναι εύκολος η ζωή σου γίνεται εύκολη, εάν ο καιρός είναι δύσκολος η ζωή σου γίνεται δύσκολη. Και αυτές τις μέρες ο καιρός είναι υπέροχος. Σκόπιμα επέλεξα τον Σεπτέμβριο για το ταξίδι μου. Είναι ο καλύτερος μήνας, η θερμοκρασία είναι ιδανική, και εάν συμβεί ο καιρός να είναι καλός, το ταξίδι μου μπορεί να είναι απολύτως απολαυστικό. Και προς το παρόν τέτοιο είναι!
Ο πρώτος σκοπός αυτού του θεραπευτικού ταξιδιού είναι η άνεση, η ξεκούραση, η απόλαυση. Το ποδήλατό μου είναι πολύ βαρύ, έχω μαζί μου πολλά πράγματα, θα έλεγα "τα πάντα" -- σκηνή, υπνόσακκο, πλήρη κουζίνα με μαγειρικά σκεύη και τρόφιμα για αρκετές μέρες, πλήρη εξοπλισμό για διαβίωση στη φύση, πλήρες ηλεκτρικό σύστημα αποθήκευσης ενέργειας από τον ήλιο για τις συσκευές μου, κινητό, τάμπλετ, μέχρι και ξυριστική μηχανή, έχω σύστημα φωτισμού που μού επιτρέπει να κινούμαι και να κάνω τα πάντα τη νύχτα σαν να είναι μέρα, έχω ηλεκτρονικά αρχεία με χάρτες και πολλές πληροφορίες και βέβαια διαδίκτυο, έχω μέχρι και καρέκλα. Είναι υπέροχο να βρίσκεις ίσκιο κάτω από δέντρο και αμέσως να ξεκουράζεσαι σε μια χαμηλή αναπαυτική καρέκλα. Πρέπει να είμαι ο πιο καλοπερασάκιας ποδηλάτης του κόσμου! Όλα αυτά τα πράγματα κάνουν το ποδήλατο υπερβολικά βαρύ και δυσκίνητο. Όμως αυτό το αποδέχομαι γιατί δίνω προτεραιότητα στην άνεση. Ναι μεν δυσκολεύομαι στην κίνηση και ειδικά στις ανηφόρες, όμως όταν αναπαύομαι ή σταματώ αποζημιώνομαι με το παραπάνω. Οπουδήποτε κι αν βρεθώ, ακόμη και καταμεσής στην ερημιά, νιώθω μια απέραντη πολυτέλεια, νιώθω ότι έχω όλες τις ανέσεις στη διάθεσή μου. Αυτό με ξεκουράζει αφάνταστα. Όταν τελειώσω το ταξίδι θα είμαι καλύτερα από τότε που το άρχισα. Πιο ξεκούραστος, πιο δυνατός, ανανεωμένος, ευδιάθετος, πλήρης. Έτσι αξίζει να ταξιδεύεις!
Όσο περισσότερο δεν βιάζεσαι, εάν έχεις την υπομονή να στέκεσαι και να παρατηρείς και να βλέπεις και να ακούς, συνεχώς κάτι καινούργιο και ενδιαφέρον θα ανακαλύψεις. Η Ελλάδα είναι πραγματικά ατελείωτη. Από αυτές τις εισαγωγικές ημέρες ακολουθούν μερικές φευγαλέες εικόνες, εικόνες από την Ελλάδα του 2018.
> Επόμενο
Από την πατρίδα μου μέχρι το Αίγιο
Συνολική απόσταση: 377 χλμ.
Θα χρειαστώ τέσσερις περίπου ημέρες μέχρι να προσεγγίσω το σημείο της εισόδου μου στην κεντρική Πελοπόννησο, το Αίγιο. Αυτό το διάστημα είναι για μένα κάτι πολύ ευχάριστο, κάτι που γνωρίζω καλά, έχοντας ταξιδέψει πολλές φορές για χρόνια με ποδήλατο στην Ελλάδα. Είναι μία εισαγωγή στον τρόπο ζωής του ταξιδιού με ποδήλατο. Απλώς απολαμβάνω το ταξίδι. Τον υπέροχο καιρό, την φύση, το ελεύθερο περιβάλλον, όλα εκείνα που προσφέρει αυτή η χώρα σε όποιον έχει μάτια και αυτιά. Η Ελλάδα είναι μία χώρα που ποτέ δεν θα σε απογοητεύσει όπου και να πας, οπουδήποτε και οποτεδήποτε.
Το ταξίδι με το ποδήλατο έχει ως ιδιαίτερο χρακτηριστικό την έκθεση στα στοιχεία, πράγμα που σημαίνει ότι όλα εξαρτώνται από τον καιρό. Εάν ο καιρός είναι εύκολος η ζωή σου γίνεται εύκολη, εάν ο καιρός είναι δύσκολος η ζωή σου γίνεται δύσκολη. Και αυτές τις μέρες ο καιρός είναι υπέροχος. Σκόπιμα επέλεξα τον Σεπτέμβριο για το ταξίδι μου. Είναι ο καλύτερος μήνας, η θερμοκρασία είναι ιδανική, και εάν συμβεί ο καιρός να είναι καλός, το ταξίδι μου μπορεί να είναι απολύτως απολαυστικό. Και προς το παρόν τέτοιο είναι!
Ο πρώτος σκοπός αυτού του θεραπευτικού ταξιδιού είναι η άνεση, η ξεκούραση, η απόλαυση. Το ποδήλατό μου είναι πολύ βαρύ, έχω μαζί μου πολλά πράγματα, θα έλεγα "τα πάντα" -- σκηνή, υπνόσακκο, πλήρη κουζίνα με μαγειρικά σκεύη και τρόφιμα για αρκετές μέρες, πλήρη εξοπλισμό για διαβίωση στη φύση, πλήρες ηλεκτρικό σύστημα αποθήκευσης ενέργειας από τον ήλιο για τις συσκευές μου, κινητό, τάμπλετ, μέχρι και ξυριστική μηχανή, έχω σύστημα φωτισμού που μού επιτρέπει να κινούμαι και να κάνω τα πάντα τη νύχτα σαν να είναι μέρα, έχω ηλεκτρονικά αρχεία με χάρτες και πολλές πληροφορίες και βέβαια διαδίκτυο, έχω μέχρι και καρέκλα. Είναι υπέροχο να βρίσκεις ίσκιο κάτω από δέντρο και αμέσως να ξεκουράζεσαι σε μια χαμηλή αναπαυτική καρέκλα. Πρέπει να είμαι ο πιο καλοπερασάκιας ποδηλάτης του κόσμου! Όλα αυτά τα πράγματα κάνουν το ποδήλατο υπερβολικά βαρύ και δυσκίνητο. Όμως αυτό το αποδέχομαι γιατί δίνω προτεραιότητα στην άνεση. Ναι μεν δυσκολεύομαι στην κίνηση και ειδικά στις ανηφόρες, όμως όταν αναπαύομαι ή σταματώ αποζημιώνομαι με το παραπάνω. Οπουδήποτε κι αν βρεθώ, ακόμη και καταμεσής στην ερημιά, νιώθω μια απέραντη πολυτέλεια, νιώθω ότι έχω όλες τις ανέσεις στη διάθεσή μου. Αυτό με ξεκουράζει αφάνταστα. Όταν τελειώσω το ταξίδι θα είμαι καλύτερα από τότε που το άρχισα. Πιο ξεκούραστος, πιο δυνατός, ανανεωμένος, ευδιάθετος, πλήρης. Έτσι αξίζει να ταξιδεύεις!
Όσο περισσότερο δεν βιάζεσαι, εάν έχεις την υπομονή να στέκεσαι και να παρατηρείς και να βλέπεις και να ακούς, συνεχώς κάτι καινούργιο και ενδιαφέρον θα ανακαλύψεις. Η Ελλάδα είναι πραγματικά ατελείωτη. Από αυτές τις εισαγωγικές ημέρες ακολουθούν μερικές φευγαλέες εικόνες, εικόνες από την Ελλάδα του 2018.
 |
| Ναι, έπρεπε. Βεβαίως και έπρεπε. |
 |
| Μία εικόνα-σύμβολο του ταξιδιού μου... |
> Επόμενο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου